Resten

Ik wandel in de schaduw van Thomas Gray en Ko van Deinse. ‘Hier rusten in afwachting van de wederopstanding’ meldt een zerk; die wat verderop ‘Weer samen’. Ik hoop dat ze gelijk hebben.
Dit oude en prachtige, weelderig groene begraafpark stemt tot rust en reflectie. Ik kan me direct voorstellen wat Gray tot zijn beroemde elegie inspireerde en Van Deinse tot zijn lofzang op de Twentse mei.
De doden bestaan slechts in de stemmen van de levenden. De een kan niet zonder de ander. Vermeng mijn as dus maar met de bodem, en ik zal opstaan als bloeiend gras.