Ik voel me thuis
‘Met z’n allen voor een project gaan dat boven jezelf uitstijgt’, zei ze toen ik haar vroeg waarom ze hier was. Het intrigeerde mij toen 150 vrijwilligers zich aanmeldden voor het theaterstuk DHLOMO, om later dagenlang te helpen bij het maken van honderden kostuums, een podium en decorstukken in elkaar te timmeren en te schilderden en bij nog veel meer klussen een handje te helpen. Daarom wilde ik ze zien, spreken en de sfeer proeven op de plek waar het allemaal gebeurde; in een grote bedrijfshal ergens op een bedrijventerrein in Almelo.
Direct toen ik de ruimte binnenstapte hoorde ik ratelende naaimachines, giechelende dames, het getimmer van een hamer en bellende mensen. En ik zag mensen geconcentreerd aan het werk achter hun laptop. Later mocht ik een kijkje nemen in de grote hal waar de acteurs aan het repeteren waren. Hier werd hard gewerkt in een aangename sfeer.
Op deze middag sprak ik meerdere vrijwilligers over hun motivatie om aan dit project te werken. Zomaar een greep uit de spontane reacties, die ik kreeg: fijne sfeer, alle ruimte krijgen van de leiding, mooie dingen maken, de contacten met anderen en samenwerken, thuis voelen, dat je er mag zijn, energie krijgen, jezelf even vergeten.
Deze werkplek haalt je uit je eigen vertrouwde bubbel, je ontmoet anderen en je werkt samen aan iets groots. ‘Kom d’r bie’ en ‘ie heurt d’r bie’, zoals dat men in het Twents zou zeggen. Inclusie is hier. Niet door erover te praten maar door het gewoon te doen! Een plek waar je niet tegenover elkaar staat, maar naast elkaar. Een plek waar elk talent telt en niet de verschillen overheersen, maar het gezamenlijke: werken aan een mooi verhaal.
Laat dit nu precies zijn waar het verhaal van de Zuid-Afrikaan Darius Dhlomo over gaat. Dhlomo was eÌeÌn van de eerste zwarte profvoetballers in Nederland die bij Heracles in Almelo kwam spelen, zijn dromen najaagde en zich ontwikkelde tot de veelzijdige man die hij uiteindelijk is geworden. Dit kon alleen omdat hij zich thuis voelde, zich welkom voelde in Twente. Dit verhaal mag verteld worden en een inspiratie zijn voor veel mensen.
Wat begon als een initiatief vanuit de samenleving is uitgegroeid tot een groots muziektheaterspektakel en de beweging GelijkSpel. Een initiatief waar alles samen komt en iedereen er mag zijn, of je nu uit Amsterdam of Almelo komt, arm bent of rijk, vrijwilliger of professional, Armeniër of Tukker, zwart of wit, praktisch- of theoretisch opgeleid (gebruik liever niet laag- of hoogopgeleid) bent. Maar ook waar sport, cultuur, onderwijs en overheid samen werken aan een inclusieve samenleving.
‘Ik voel me gezien en gehoord’. ‘Ik mag er zijn’. ‘Ik voel me thuis’. Zomaar wat reacties, die ik die middag op de werkvloer opving. Laat dat nu precies zijn wat Darius Dhlomo zei toen hij besloot niet terug te keren naar zijn geboorteland Zuid- Afrika, omdat Twente zijn ‘THOES’ was geworden.
Laat je inspireren door dit prachtige verhaal, dat van 21 juni t/m 2 juli te beleven is in het stadion van Heracles in Almelo.
Ayfer Koç
Voorzitter Stichting GelijkSpel
Direct toen ik de ruimte binnenstapte hoorde ik ratelende naaimachines, giechelende dames, het getimmer van een hamer en bellende mensen. En ik zag mensen geconcentreerd aan het werk achter hun laptop. Later mocht ik een kijkje nemen in de grote hal waar de acteurs aan het repeteren waren. Hier werd hard gewerkt in een aangename sfeer.
Op deze middag sprak ik meerdere vrijwilligers over hun motivatie om aan dit project te werken. Zomaar een greep uit de spontane reacties, die ik kreeg: fijne sfeer, alle ruimte krijgen van de leiding, mooie dingen maken, de contacten met anderen en samenwerken, thuis voelen, dat je er mag zijn, energie krijgen, jezelf even vergeten.
Deze werkplek haalt je uit je eigen vertrouwde bubbel, je ontmoet anderen en je werkt samen aan iets groots. ‘Kom d’r bie’ en ‘ie heurt d’r bie’, zoals dat men in het Twents zou zeggen. Inclusie is hier. Niet door erover te praten maar door het gewoon te doen! Een plek waar je niet tegenover elkaar staat, maar naast elkaar. Een plek waar elk talent telt en niet de verschillen overheersen, maar het gezamenlijke: werken aan een mooi verhaal.
Laat dit nu precies zijn waar het verhaal van de Zuid-Afrikaan Darius Dhlomo over gaat. Dhlomo was eÌeÌn van de eerste zwarte profvoetballers in Nederland die bij Heracles in Almelo kwam spelen, zijn dromen najaagde en zich ontwikkelde tot de veelzijdige man die hij uiteindelijk is geworden. Dit kon alleen omdat hij zich thuis voelde, zich welkom voelde in Twente. Dit verhaal mag verteld worden en een inspiratie zijn voor veel mensen.
Wat begon als een initiatief vanuit de samenleving is uitgegroeid tot een groots muziektheaterspektakel en de beweging GelijkSpel. Een initiatief waar alles samen komt en iedereen er mag zijn, of je nu uit Amsterdam of Almelo komt, arm bent of rijk, vrijwilliger of professional, Armeniër of Tukker, zwart of wit, praktisch- of theoretisch opgeleid (gebruik liever niet laag- of hoogopgeleid) bent. Maar ook waar sport, cultuur, onderwijs en overheid samen werken aan een inclusieve samenleving.
‘Ik voel me gezien en gehoord’. ‘Ik mag er zijn’. ‘Ik voel me thuis’. Zomaar wat reacties, die ik die middag op de werkvloer opving. Laat dat nu precies zijn wat Darius Dhlomo zei toen hij besloot niet terug te keren naar zijn geboorteland Zuid- Afrika, omdat Twente zijn ‘THOES’ was geworden.
Laat je inspireren door dit prachtige verhaal, dat van 21 juni t/m 2 juli te beleven is in het stadion van Heracles in Almelo.
Ayfer Koç
Voorzitter Stichting GelijkSpel
