Magie zit ’m in het samen leggen van de puzzelstukjes
Nou, dat was me wat, op de voorpagina van de Twentsche Courant Tubantia,
maandag 24 oktober. Twents miljoenenplan voor ecologisch boeren: ‘Hiermee komt
de boer in beweging’. Een artikel over het gebiedsfonds dat ik, met een breed scala aan mensen
en organisaties, aan het opzetten ben. Als we structureel 49 miljoen in dit fonds kunnen stoppen, krijgen de melkveehouders in Twente een basisinkomen van 40.000 voor het leveren van diensten voor de samenleving, als ze daar maximaal op presteren. Als dat lukt, hebben we alle grote opgaven aan de basis opgelost. Is het zo simpel? Nee natuurlijk niet. Maar wat onze zoektocht wel illustreert is, dat als je elkaar weet te vinden op een gemeenschappelijk gedeeld perspectief, je het met elkaar kunt gaan hebben over de waarde die we willen toekennen aan de verschillende doelen.
Afgelopen jaar heb ik samen met mijn collega Els
Uiterlinde een vervolg gegeven aan onze verkenning naar de bereidheid tot het belonen op duurzaamheidsdoelen voor de agrarische sector. Voor ons gevoel verliep dat proces te traag, maar uiteindelijk moet ik toegeven dat deze vertraging meer dan goed is geweest. We hebben verschillende mensen met verschillende perspectieven uitgenodigd voor een traject om te kijken welke stappen nodig zijn om te komen tot zo’n gebiedsfonds. En juist omdat er zo’n brede diversiteit aan mensen en organisaties aanschoof bij ons aan de keukentafel, hebben we een breder draagvlak kunnen creëren. Het plan is veel krachtiger geworden. We hoefden niet zelf het wiel opnieuw uit te vinden, maar hebben gezocht naar organisaties, stichtingen en coöperaties om het gebiedsfonds in te kunnen bedden
in de bestaande systemen. Daardoor hoefden we niet een nieuw initiatief op te tuigen.
Vaak heb ik afgelopen jaar gedacht: Is dit wel de goede weg, moeten we wel zo vertragen? Desondanks ben ik enorm tevreden over hoe het proces is verlopen. Het heeft me veel hoop gegeven. Maar, heel eerlijk, soms schiet ik ook wel een beetje in de stress. Dan denk ik: pfffff...49 miljoen, dat is echt serieus heÌeÌl veÌeÌl geld. Gaat het wel echt lukken? Maar juist de zoektocht in de gezamenlijkheid, met de verschillende perspectieven aan tafel, heeft me heel veel vertrouwen gegeven. Ik hoef niet alle antwoorden in mijn eentje te bedenken. Sterker nog, dat kan ik niet eens. De opgaven waar we voor staan zijn gigantisch. Soms voel je dezelfde onzekerheid bij alle andere mensen die we hadden uitgenodigd. We zijn er achter gekomen dat we allemaal een stuk van de puzzel in onze handen hebben; een de lastige puzzel die we alleen maar samen kunnen leggen. Het was zo fijn om naar deze bijeenkomsten te gaan,
afgelopen najaar. Ondanks de donkere wolken die nog steeds boven onze sector hangen. De lucht is dik, bijna alle gesprekken zijn taai en vol emotie. De situatie van sommige collega’s, die dwangsommen krijgen opgelegd door de provincie, is echt onvoorstelbaar. Ik krijg er buikpijn van. Soms weet ik echt niet hoe we hier uit gaan komen. Op zulke momenten waren de bijeenkomsten die wij georganiseerd hebben lichtpuntjes waar ik me aan vast kon klampen.
We zijn bezig om samen aan iets moois te bouwen. Een mooi, duurzaam Twente waar iedereen graag wil wonen, werken, of recreëren. Die gezamenlijke koers was het houvast in onze bijeenkomsten. Je voelde aan alles dat de juiste energie aanwezig was. Ik weet het zeker: we zitten er dichtbij! De magie zit ‘m in het gezamenlijk leggen van de puzzelstukken.
Nu gaan we naar de volgende fase waarin het professioneler wordt. We krijgen een projectleider, een echte organisatie, we gaan een aanspraak doen op jullie Twentenaren. Hoeveel is het je waard dat we een mooi Twente hebben met voedsel uit de regio, met voldoende aandacht voor biodiversiteit, schoon water, klimaat-adaptieve bodems, mooie houtwallen etc. En met voldoende Twentse boerendiversiteit. Voor sommigen is deze last wellicht te groot, maar ik weet zeker dat er voldoende mensen/ bedrijven zijn die nog wat ruimte op hun schouders hebben om dit mooie fonds verder te helpen dagen.
En het mooie is: Je kunt alvast beginnen! Maak je kerstdiner zo lokaal mogelijk. Haal je kerstmaal ‘oet Twente’!
maandag 24 oktober. Twents miljoenenplan voor ecologisch boeren: ‘Hiermee komt
de boer in beweging’. Een artikel over het gebiedsfonds dat ik, met een breed scala aan mensen
en organisaties, aan het opzetten ben. Als we structureel 49 miljoen in dit fonds kunnen stoppen, krijgen de melkveehouders in Twente een basisinkomen van 40.000 voor het leveren van diensten voor de samenleving, als ze daar maximaal op presteren. Als dat lukt, hebben we alle grote opgaven aan de basis opgelost. Is het zo simpel? Nee natuurlijk niet. Maar wat onze zoektocht wel illustreert is, dat als je elkaar weet te vinden op een gemeenschappelijk gedeeld perspectief, je het met elkaar kunt gaan hebben over de waarde die we willen toekennen aan de verschillende doelen.
Afgelopen jaar heb ik samen met mijn collega Els
Uiterlinde een vervolg gegeven aan onze verkenning naar de bereidheid tot het belonen op duurzaamheidsdoelen voor de agrarische sector. Voor ons gevoel verliep dat proces te traag, maar uiteindelijk moet ik toegeven dat deze vertraging meer dan goed is geweest. We hebben verschillende mensen met verschillende perspectieven uitgenodigd voor een traject om te kijken welke stappen nodig zijn om te komen tot zo’n gebiedsfonds. En juist omdat er zo’n brede diversiteit aan mensen en organisaties aanschoof bij ons aan de keukentafel, hebben we een breder draagvlak kunnen creëren. Het plan is veel krachtiger geworden. We hoefden niet zelf het wiel opnieuw uit te vinden, maar hebben gezocht naar organisaties, stichtingen en coöperaties om het gebiedsfonds in te kunnen bedden
in de bestaande systemen. Daardoor hoefden we niet een nieuw initiatief op te tuigen.
Vaak heb ik afgelopen jaar gedacht: Is dit wel de goede weg, moeten we wel zo vertragen? Desondanks ben ik enorm tevreden over hoe het proces is verlopen. Het heeft me veel hoop gegeven. Maar, heel eerlijk, soms schiet ik ook wel een beetje in de stress. Dan denk ik: pfffff...49 miljoen, dat is echt serieus heÌeÌl veÌeÌl geld. Gaat het wel echt lukken? Maar juist de zoektocht in de gezamenlijkheid, met de verschillende perspectieven aan tafel, heeft me heel veel vertrouwen gegeven. Ik hoef niet alle antwoorden in mijn eentje te bedenken. Sterker nog, dat kan ik niet eens. De opgaven waar we voor staan zijn gigantisch. Soms voel je dezelfde onzekerheid bij alle andere mensen die we hadden uitgenodigd. We zijn er achter gekomen dat we allemaal een stuk van de puzzel in onze handen hebben; een de lastige puzzel die we alleen maar samen kunnen leggen. Het was zo fijn om naar deze bijeenkomsten te gaan,
afgelopen najaar. Ondanks de donkere wolken die nog steeds boven onze sector hangen. De lucht is dik, bijna alle gesprekken zijn taai en vol emotie. De situatie van sommige collega’s, die dwangsommen krijgen opgelegd door de provincie, is echt onvoorstelbaar. Ik krijg er buikpijn van. Soms weet ik echt niet hoe we hier uit gaan komen. Op zulke momenten waren de bijeenkomsten die wij georganiseerd hebben lichtpuntjes waar ik me aan vast kon klampen.
We zijn bezig om samen aan iets moois te bouwen. Een mooi, duurzaam Twente waar iedereen graag wil wonen, werken, of recreëren. Die gezamenlijke koers was het houvast in onze bijeenkomsten. Je voelde aan alles dat de juiste energie aanwezig was. Ik weet het zeker: we zitten er dichtbij! De magie zit ‘m in het gezamenlijk leggen van de puzzelstukken.
Nu gaan we naar de volgende fase waarin het professioneler wordt. We krijgen een projectleider, een echte organisatie, we gaan een aanspraak doen op jullie Twentenaren. Hoeveel is het je waard dat we een mooi Twente hebben met voedsel uit de regio, met voldoende aandacht voor biodiversiteit, schoon water, klimaat-adaptieve bodems, mooie houtwallen etc. En met voldoende Twentse boerendiversiteit. Voor sommigen is deze last wellicht te groot, maar ik weet zeker dat er voldoende mensen/ bedrijven zijn die nog wat ruimte op hun schouders hebben om dit mooie fonds verder te helpen dagen.
En het mooie is: Je kunt alvast beginnen! Maak je kerstdiner zo lokaal mogelijk. Haal je kerstmaal ‘oet Twente’!
