Expositie
Wolvecamp en vrienden: schilderijen met een verhaal
‘Een mooie kijktentoonstelling met veel schilderijen van bescheiden formaat’. Zo omschrijft Henk Lassche de expositie ‘Wolvecamp en vrienden’, die van 25 maart tot 3 juni te zien is in de Wolvecampfoyer van Schouwburg Hengelo. Zeven jaar lang organiseerde Lassche, samen met Evelien Snijders, exposities rond Twentse schilders. Dit is hun laatste op deze plek. Schouwart neemt het stokje over van het duo. Voor Henk Lassche, die van 1979 tot diens dood in 1992 bevriend was met Theo Wolvecamp, is daarmee de cirkel rond. ‘We begonnen met Wolvecamp en daar eindigen we nu ook mee.’
Henk Lassche ‘scharrelde’ naar eigen zeggen een bonte verzameling schilderijen en ander werk bij elkaar voor deze tentoonstelling. Rode draad: alle kunstenaars hadden een relatie met Wolvecamp of werden door hem beïnvloed. Omdat er ook foto’s te zien zijn – onder meer een serie portretten van internationaal bekende kunstenaars van de Duitse fotograaf Fritz Pitz – ontstaat een kaleidoscopisch beeld van een stormachtige periode in de schilderkunst, waarin Theo Wolvecamp vanuit Hengelo ook een belangrijke rol speelde. Henk Lassche, die opgroeide in Meppel, weet als geen ander hoe belangrijk de omgeving is voor de ontwikkeling van een kunstenaar. ‘Artistieke bevruchting vindt altijd plaats als je inspirerende mensen in de buurt hebt.’
Divers pluimage
Theo Wolvecamp (1925-1979) verkeerde in Hengelo in zo’n omgeving, waar kunstenaars van
heel divers pluimage elkaar over en weer inspireerden en beïnvloedden. Zo had hij de volgens Henk Lassche ondergewaardeerde klassieke schilders Ferdinand Boersma en Joop Plasmeijer, die over de hele wereld exposeert, aan weerszijden als buren naast zich. Beide kunstenaars zijn met twee schilderijen in de tentoonstelling vertegenwoordigd. Heel bijzonder is een vroeg schilderij van Karel Appel, dat hij in de oorlog maakte in het atelier van Kees Gorter aan de Schalkburgerstraat in Hengelo. Appel zat toen ondergedoken bij zijn broer in Boekelo. Zonder dat ze het van elkaar wisten, zat Theo Wolvecamp op een steenworp afstand ondergedoken bij zijn oom, een jachtopziener. De beide schilders leerden elkaar pas kennen na de oorlog, in 1948. Daarna onderhielden ze intensief contact. Zo vertelt elk schilderij in de tentoonstelling een eigen verhaal over de relatie, die de maker had met Theo Wolvecamp. Jan van der Leest, bijvoorbeeld, deelde een tijdlang een atelier met Wolvecamp bij de Haven in Hengelo. Hij is vertegenwoordigd met een doek van Wolvecamp dat hij overschilderde.
Puur kijkplezier
Los van de verhalen er achter biedt de tentoonstelling ‘Wolvecamp en vrienden’ heel veel puur kijkplezier, omdat het werk zo divers is. Er is werk te zien van: Eef de Weerd, Riemko Holtrop, Jan Broeze, Nour Edine Jarram, Nico Lootsma, Otto Oelen, Antoon Rooskens, Eugene Brands, Johan Haanstra, Folkert Haanstra sr., Henk ter Horst, Rudie Klomp, Reinier Lucassen, Bram van Velde, Jan Sierhuis en de IJslandse Cobra-schilder Svavar Gudnasson. Voor Henk Lassche vallen met deze tentoonstelling ook een aantal dingen samen. Dit jaar is het 75 jaar geleden dat in Amsterdam door een aantal schilders, onder wie Wolvecamp, Appel en Corneille, de Experimentele Groep in Holland opgericht. Voorloper van de internationale CoBrA groep.
'Afscheid van een vriend'
Henk Lassche, in 1948 geboren in Zwartsluis, voelt zich heel erg verbonden met deze schildersbeweging. ‘Ik wou dat ik daar bij was geweest, 75 jaar geleden.’ Omdat Lassche zich als kunstenaar zo verbonden voelt met Wolvecamp en z’n vrienden, is hij zelf – bij hoge uitzondering – zelf ook met een werk vertegenwoordigd in de tentoonstelling. Een heel persoonlijk schilderij met de titel ‘Afscheid van een vriend’, dat hij in 1992 maakte na het overlijden van Theo Wolvecamp. ‘Als ik een tentoonstelling maak van andere schilders, hang ik mezelf daar nooit bij. In dit geval zou het raar zijn als ik niet mee zou doen omdat ik van 1979 tot zijn dood met Theo bevriend ben geweest.'
De tentoonstelling ‘Wolvecamp en vrienden’ is van 25 maart tot 3 juni te zien in de Wolvecamp foyer van Schouwburg Hengelo. Openingstijden: wo., vrij. za. 12.00 tot 16.00 u. en tijdens voorstellingen in de schouwburg.
Henk Lassche ‘scharrelde’ naar eigen zeggen een bonte verzameling schilderijen en ander werk bij elkaar voor deze tentoonstelling. Rode draad: alle kunstenaars hadden een relatie met Wolvecamp of werden door hem beïnvloed. Omdat er ook foto’s te zien zijn – onder meer een serie portretten van internationaal bekende kunstenaars van de Duitse fotograaf Fritz Pitz – ontstaat een kaleidoscopisch beeld van een stormachtige periode in de schilderkunst, waarin Theo Wolvecamp vanuit Hengelo ook een belangrijke rol speelde. Henk Lassche, die opgroeide in Meppel, weet als geen ander hoe belangrijk de omgeving is voor de ontwikkeling van een kunstenaar. ‘Artistieke bevruchting vindt altijd plaats als je inspirerende mensen in de buurt hebt.’
Divers pluimage
Theo Wolvecamp (1925-1979) verkeerde in Hengelo in zo’n omgeving, waar kunstenaars van
heel divers pluimage elkaar over en weer inspireerden en beïnvloedden. Zo had hij de volgens Henk Lassche ondergewaardeerde klassieke schilders Ferdinand Boersma en Joop Plasmeijer, die over de hele wereld exposeert, aan weerszijden als buren naast zich. Beide kunstenaars zijn met twee schilderijen in de tentoonstelling vertegenwoordigd. Heel bijzonder is een vroeg schilderij van Karel Appel, dat hij in de oorlog maakte in het atelier van Kees Gorter aan de Schalkburgerstraat in Hengelo. Appel zat toen ondergedoken bij zijn broer in Boekelo. Zonder dat ze het van elkaar wisten, zat Theo Wolvecamp op een steenworp afstand ondergedoken bij zijn oom, een jachtopziener. De beide schilders leerden elkaar pas kennen na de oorlog, in 1948. Daarna onderhielden ze intensief contact. Zo vertelt elk schilderij in de tentoonstelling een eigen verhaal over de relatie, die de maker had met Theo Wolvecamp. Jan van der Leest, bijvoorbeeld, deelde een tijdlang een atelier met Wolvecamp bij de Haven in Hengelo. Hij is vertegenwoordigd met een doek van Wolvecamp dat hij overschilderde.
Puur kijkplezier
Los van de verhalen er achter biedt de tentoonstelling ‘Wolvecamp en vrienden’ heel veel puur kijkplezier, omdat het werk zo divers is. Er is werk te zien van: Eef de Weerd, Riemko Holtrop, Jan Broeze, Nour Edine Jarram, Nico Lootsma, Otto Oelen, Antoon Rooskens, Eugene Brands, Johan Haanstra, Folkert Haanstra sr., Henk ter Horst, Rudie Klomp, Reinier Lucassen, Bram van Velde, Jan Sierhuis en de IJslandse Cobra-schilder Svavar Gudnasson. Voor Henk Lassche vallen met deze tentoonstelling ook een aantal dingen samen. Dit jaar is het 75 jaar geleden dat in Amsterdam door een aantal schilders, onder wie Wolvecamp, Appel en Corneille, de Experimentele Groep in Holland opgericht. Voorloper van de internationale CoBrA groep.
'Afscheid van een vriend'
Henk Lassche, in 1948 geboren in Zwartsluis, voelt zich heel erg verbonden met deze schildersbeweging. ‘Ik wou dat ik daar bij was geweest, 75 jaar geleden.’ Omdat Lassche zich als kunstenaar zo verbonden voelt met Wolvecamp en z’n vrienden, is hij zelf – bij hoge uitzondering – zelf ook met een werk vertegenwoordigd in de tentoonstelling. Een heel persoonlijk schilderij met de titel ‘Afscheid van een vriend’, dat hij in 1992 maakte na het overlijden van Theo Wolvecamp. ‘Als ik een tentoonstelling maak van andere schilders, hang ik mezelf daar nooit bij. In dit geval zou het raar zijn als ik niet mee zou doen omdat ik van 1979 tot zijn dood met Theo bevriend ben geweest.'
De tentoonstelling ‘Wolvecamp en vrienden’ is van 25 maart tot 3 juni te zien in de Wolvecamp foyer van Schouwburg Hengelo. Openingstijden: wo., vrij. za. 12.00 tot 16.00 u. en tijdens voorstellingen in de schouwburg.
