TukkerTrek
Chicago, The Windy City en Hengelo (O)
In de serie ‘Twentse Trekken op Bijzondere Plekken’ doet Robert Beernink wekelijks voor TKKR met een kritisch-relativerende knipoog verslag van zijn reizen naar bijzondere plekken met Twentse trekken. Onder het motto: ‘In de Tukkers, hun aard, gewoontes en gebruiken, komt de hele wereld samen.’
Route 15
Itta Bena - CHICAGO - Waterbury
Aan het eind van Route 66 ligt Chicago, Illinois. Met meer dan negen miljoen inwoners is dit, na New York, New York, en Los Angeles, California, de grootste metropool van de Verenigde Staten.
Bij velen heeft de stad geen beste reputatie: crimineel Al Capone en de beruchte South Side spreken tot de verbeelding. Maar er is veel meer dan dat: het rijke culturele leven, de blues, de prachtige ligging aan Lake Michigan en het grootste spoorwegknooppunt ter wereld. Als vanzelf wordt Twente met Chicago verbonden via ons grootste regionale spoorwegknooppunt: Hengelo (O).
Daarnaast is er natuurlijk ook nog de bijnaam van Chicago: The Windy City, de winderige stad.
Er zijn verschillende verklaringen waarom de stad zo wordt genoemd. Het heeft waarschijnlijk niet te maken met de ligging aan het immens grote Lake Michigan, maar met, vooral, politici die eind negentiende eeuw zo enorm opschepten over hun stad dat dit kenmerk - blaaskaken - aan de inwoners is blijven kleven. Daarmee is een tweede luchtbrug met Hengelo (O) gemaakt.
Waar de bezoeker ook vandaan komt, vanuit Beckum, Deurningen of zelfs over de ooit majestueuze vierbaans laan en inmiddels tot karrenspoor gedegradeerde Hengelosestraat vanuit Enschede, je waant je bij het naderen van het plaatsnaambord al in een andere wereld. De beroemde Hengelose wind neemt de regie onmiddellijk over. Het is haar unieke taak de toenemende leemtes in de stad steeds weer te vullen.
Je wilt zo graag geabsorbeerd worden in de magische air die de autochtone inwoner omringt. Pogingen daartoe zullen echter vergeefs blijken en smoren in een eindeloos smachtend verlangen, want het verhevene is in de praktijk onbereikbaar als je niet uit de stad zelf, of uit het gelijkgezinde Delden of desnoods Borne komt.
Voor vertrek dan nog maar één keer op de zaterdagmiddag door de winkelstraten flaneren, zoals onze voorouders deden. Maar helaas, die traditie is door de concurrentie van de winkelstand in een naburige gemeente inmiddels op sterven na dood. Wat rest is het knooppunt van sporen, om je snel uit de voeten te kunnen maken.
Wordt vervolgd:
Route 16
Chicago - WATERBURY – Provincetown: Waterbury en een Hellendoornse lekkernij
Contact: www.robertbeernink.nl
Route 15
Itta Bena - CHICAGO - Waterbury
Aan het eind van Route 66 ligt Chicago, Illinois. Met meer dan negen miljoen inwoners is dit, na New York, New York, en Los Angeles, California, de grootste metropool van de Verenigde Staten.
Bij velen heeft de stad geen beste reputatie: crimineel Al Capone en de beruchte South Side spreken tot de verbeelding. Maar er is veel meer dan dat: het rijke culturele leven, de blues, de prachtige ligging aan Lake Michigan en het grootste spoorwegknooppunt ter wereld. Als vanzelf wordt Twente met Chicago verbonden via ons grootste regionale spoorwegknooppunt: Hengelo (O).
Daarnaast is er natuurlijk ook nog de bijnaam van Chicago: The Windy City, de winderige stad.
Er zijn verschillende verklaringen waarom de stad zo wordt genoemd. Het heeft waarschijnlijk niet te maken met de ligging aan het immens grote Lake Michigan, maar met, vooral, politici die eind negentiende eeuw zo enorm opschepten over hun stad dat dit kenmerk - blaaskaken - aan de inwoners is blijven kleven. Daarmee is een tweede luchtbrug met Hengelo (O) gemaakt.
Waar de bezoeker ook vandaan komt, vanuit Beckum, Deurningen of zelfs over de ooit majestueuze vierbaans laan en inmiddels tot karrenspoor gedegradeerde Hengelosestraat vanuit Enschede, je waant je bij het naderen van het plaatsnaambord al in een andere wereld. De beroemde Hengelose wind neemt de regie onmiddellijk over. Het is haar unieke taak de toenemende leemtes in de stad steeds weer te vullen.
Je wilt zo graag geabsorbeerd worden in de magische air die de autochtone inwoner omringt. Pogingen daartoe zullen echter vergeefs blijken en smoren in een eindeloos smachtend verlangen, want het verhevene is in de praktijk onbereikbaar als je niet uit de stad zelf, of uit het gelijkgezinde Delden of desnoods Borne komt.
Voor vertrek dan nog maar één keer op de zaterdagmiddag door de winkelstraten flaneren, zoals onze voorouders deden. Maar helaas, die traditie is door de concurrentie van de winkelstand in een naburige gemeente inmiddels op sterven na dood. Wat rest is het knooppunt van sporen, om je snel uit de voeten te kunnen maken.
Wordt vervolgd:
Route 16
Chicago - WATERBURY – Provincetown: Waterbury en een Hellendoornse lekkernij
Contact: www.robertbeernink.nl
