TukkerTrek
Itta Bena en de Textielbeat
In de serie ‘Twentse Trekken op Bijzondere Plekken’ doet Robert Beernink wekelijks voor TKKR met een kritisch-relativerende knipoog verslag van zijn reizen naar bijzondere plekken met Twentse trekken. Onder het motto: ‘In de Tukkers, hun aard, gewoontes en gebruiken, komt de hele wereld samen.’
Route 14
The Alamo - ITTA BENA - Chicago
Op doorreis van San Antonio, Texas, naar Chicago, Illinois, kan ik het niet laten Itta Bena aan te doen. Dit plaatsje, met een oppervlakte van nog geen vier vierkante kilometer en zo’n tweeduizend inwoners, ligt in de staat Mississippi, midden in de oude cottonfields. Ook als er geen mensen meer wonen, zal het voor eeuwig voortleven als de geboorteplaats van blueslegende B.B. King.
In de blues komt aanvankelijk het lijden van de zwarte arbeider op het land tot uiting. Later blijkt dat deze muziekstijl zich ook prima leent voor het delen van alle Weltschmerz die de ontvankelijke geest maar kan overvallen. Het tempo van het klappen van de zweep van het leven op lichaam en ziel, is de basis van het ritme van deze muziek.
Voordat hij zijn passie en talent als gitarist en singer-songwriter ontdekte en naar Memphis, Tennessee, vertrok om daar zijn gitaartechniek verder te verfijnen, werkte King in Itta Bena op het land van zijn familie. Hij zou uitgroeien tot een van de beste blues artiesten aller tijden.
De plantages en de katoen die er werd en, nog altijd, wordt verbouwd, doen al snel denken aan onze Twentse textielsteden. De productie is allang verlegd naar andere, goedkopere landen en dwangarbeiders, maar in hele generaties Tukkers stroomt nog altijd het vererfde spinners- en weversbloed.
Hun blanke voorvaders zwoegden achter de machines, zoals de zwarte arbeiders op het land tussen de katoenbollen. De textiel is verdwenen, maar de steden zijn gebleven, net zoals het ritme van de steeds sneller heen en weer schietende spoelen in de genen is achtergebleven en aan de basis stond van de textielbeat: blues, rythm and blues en rock ’n roll.
Het is muziek van verzet tegen autoriteit en soms ook van verlangen naar tijden die dat verlangen niet waard zijn. Maar zoals de slaven zongen, piepen de jongen. Deze muziek is het DNA dat de generaties met elkaar verbindt.
Wordt vervolgd:
Route 15
Itta Bena - CHICAGO – Waterbury: Chicago, The Windy City en Hengelo (O)
Contact: www.robertbeernink.nl
Route 14
The Alamo - ITTA BENA - Chicago
Op doorreis van San Antonio, Texas, naar Chicago, Illinois, kan ik het niet laten Itta Bena aan te doen. Dit plaatsje, met een oppervlakte van nog geen vier vierkante kilometer en zo’n tweeduizend inwoners, ligt in de staat Mississippi, midden in de oude cottonfields. Ook als er geen mensen meer wonen, zal het voor eeuwig voortleven als de geboorteplaats van blueslegende B.B. King.
In de blues komt aanvankelijk het lijden van de zwarte arbeider op het land tot uiting. Later blijkt dat deze muziekstijl zich ook prima leent voor het delen van alle Weltschmerz die de ontvankelijke geest maar kan overvallen. Het tempo van het klappen van de zweep van het leven op lichaam en ziel, is de basis van het ritme van deze muziek.
Voordat hij zijn passie en talent als gitarist en singer-songwriter ontdekte en naar Memphis, Tennessee, vertrok om daar zijn gitaartechniek verder te verfijnen, werkte King in Itta Bena op het land van zijn familie. Hij zou uitgroeien tot een van de beste blues artiesten aller tijden.
De plantages en de katoen die er werd en, nog altijd, wordt verbouwd, doen al snel denken aan onze Twentse textielsteden. De productie is allang verlegd naar andere, goedkopere landen en dwangarbeiders, maar in hele generaties Tukkers stroomt nog altijd het vererfde spinners- en weversbloed.
Hun blanke voorvaders zwoegden achter de machines, zoals de zwarte arbeiders op het land tussen de katoenbollen. De textiel is verdwenen, maar de steden zijn gebleven, net zoals het ritme van de steeds sneller heen en weer schietende spoelen in de genen is achtergebleven en aan de basis stond van de textielbeat: blues, rythm and blues en rock ’n roll.
Het is muziek van verzet tegen autoriteit en soms ook van verlangen naar tijden die dat verlangen niet waard zijn. Maar zoals de slaven zongen, piepen de jongen. Deze muziek is het DNA dat de generaties met elkaar verbindt.
Wordt vervolgd:
Route 15
Itta Bena - CHICAGO – Waterbury: Chicago, The Windy City en Hengelo (O)
Contact: www.robertbeernink.nl
