TukkerTrek
Sint-Petersburg en de Vriezenveense lintbebouwing
In de serie ‘Twentse Trekken op Bijzondere Plekken’ doet Robert Beernink wekelijks voor TKKR met een kritisch-relativerende knipoog verslag van zijn reizen naar bijzondere plekken met Twentse trekken. Onder het motto: ‘In de Tukkers, hun aard, gewoontes en gebruiken, komt de hele wereld samen.’
Route 9
Echternach - SINT-PETERSBURG - Sebastopol
Vriezenveners zijn altijd een ondernemend volk geweest. Ik ben naar Sint-Petersburg gereisd om te zien of er nog iets terug te vinden is uit de periode van de ‘Rusluie’.
Al vanaf begin achttiende eeuw trokken inwoners van het Twentse Vriezenveen tot naar de toenmalige Russische hoofdstad om er hun handelswaar, voornamelijk textiel maar ook wijn, tabak, thee en bloemen, aan kooplustigen te slijten.
Tot aan de Russische revolutie van 1917 waren ze zeer succesvol. Enkele Vriezenveense zakenlui mochten de hoogste adel tot hun klanten rekenen. Totdat ze het zelf werden, kochten vorsten uit het huis Romanov persoonlijk hun sigaar bij de lokale Ten Cate & Co, gevestigd op de hoek Nevski Prospekt en Velikaja Morskaja.
Na de omwenteling werden ondernemingen genationaliseerd en keerden vele Vriezenveners terug naar hun dorp. Er rest nu weinig meer dan de panden, de voormalige kerk en de herinnering.
In het Rusland, dat ik op mijn reis aantref, is van kooplust sowieso weinig meer te bespeuren. Aankooplust is geblust door de moeilijke economische omstandigheden en de enig zichtbare verkooplust is de bus vol prostituees die elke avond mijn hotel in wordt gejaagd, op zoek naar prooi. Het zijn net agressieve handelslui, die je genadeloos tot in je kamer achtervolgen met hun praktisch onverhuld uitgestalde, graatmagere en aan de uiterste verkoopdatum grenzende koopwaar. En als je, ten einde raad, aangeeft een andere voorkeur te hebben, dan klopt er binnen no time iemand op de deur die in jouw kraam zegt te passen.
Zodra je eindelijk in bed ligt en met rust gelaten wordt, dringt zich de intrigerende vraag op hoe het kwam dat de Vriezenveners indertijd zo ver van huis gingen.
Ik vermoed dat het te maken had met de vorm van het dorp. Vriezenveen had en heeft nog steeds de typische vorm van een veendorp: aan de ellenlange lintbebouwing langs het kanaal lijkt geen einde te komen.
Wie regelmatig voor zaken van het ene uiteinde van het dorp naar het andere moet, bezit een behoorlijk doorzettingsvermogen en kijkt niet op een paar kilometer.
Ik vermoed dat een bus vol volhardende Vriezenveners de stad Sint-Petersburg er zo weer bovenop zou hebben.
Wordt vervolgd:
Route 10 Sint-Petersburg - SEBASTOPOL – Novotsjerkassk: Sebastopol en De Krim
Contact: www.robertbeernink.nl
Foto: Sint Petersburg
Route 9
Echternach - SINT-PETERSBURG - Sebastopol
Vriezenveners zijn altijd een ondernemend volk geweest. Ik ben naar Sint-Petersburg gereisd om te zien of er nog iets terug te vinden is uit de periode van de ‘Rusluie’.
Al vanaf begin achttiende eeuw trokken inwoners van het Twentse Vriezenveen tot naar de toenmalige Russische hoofdstad om er hun handelswaar, voornamelijk textiel maar ook wijn, tabak, thee en bloemen, aan kooplustigen te slijten.
Tot aan de Russische revolutie van 1917 waren ze zeer succesvol. Enkele Vriezenveense zakenlui mochten de hoogste adel tot hun klanten rekenen. Totdat ze het zelf werden, kochten vorsten uit het huis Romanov persoonlijk hun sigaar bij de lokale Ten Cate & Co, gevestigd op de hoek Nevski Prospekt en Velikaja Morskaja.
Na de omwenteling werden ondernemingen genationaliseerd en keerden vele Vriezenveners terug naar hun dorp. Er rest nu weinig meer dan de panden, de voormalige kerk en de herinnering.
In het Rusland, dat ik op mijn reis aantref, is van kooplust sowieso weinig meer te bespeuren. Aankooplust is geblust door de moeilijke economische omstandigheden en de enig zichtbare verkooplust is de bus vol prostituees die elke avond mijn hotel in wordt gejaagd, op zoek naar prooi. Het zijn net agressieve handelslui, die je genadeloos tot in je kamer achtervolgen met hun praktisch onverhuld uitgestalde, graatmagere en aan de uiterste verkoopdatum grenzende koopwaar. En als je, ten einde raad, aangeeft een andere voorkeur te hebben, dan klopt er binnen no time iemand op de deur die in jouw kraam zegt te passen.
Zodra je eindelijk in bed ligt en met rust gelaten wordt, dringt zich de intrigerende vraag op hoe het kwam dat de Vriezenveners indertijd zo ver van huis gingen.
Ik vermoed dat het te maken had met de vorm van het dorp. Vriezenveen had en heeft nog steeds de typische vorm van een veendorp: aan de ellenlange lintbebouwing langs het kanaal lijkt geen einde te komen.
Wie regelmatig voor zaken van het ene uiteinde van het dorp naar het andere moet, bezit een behoorlijk doorzettingsvermogen en kijkt niet op een paar kilometer.
Ik vermoed dat een bus vol volhardende Vriezenveners de stad Sint-Petersburg er zo weer bovenop zou hebben.
Wordt vervolgd:
Route 10 Sint-Petersburg - SEBASTOPOL – Novotsjerkassk: Sebastopol en De Krim
Contact: www.robertbeernink.nl
Foto: Sint Petersburg
