Florence aan mijn voeten….

Ik loop de pelgrimstocht van Franciscus. Het startpunt is de kathedraal Santa Croce in Florence. Daar ben ik naar toegelopen. Hier ligt Michelangelo begraven en Machiavelli en Galileo. En…een stuk van het habijt van Sint Franciscus wordt hier bewaard en tentoongesteld. Het klinkt vreemd maar ik kreeg een speciaal gevoel in mijn buik toen ik het fotografeerde. Deze plek is tenslotte het beginpunt van mijn pelgrimstocht. Ik heb snel een kaarsje bij zijn beeltenis aangestoken. Ook zijn gebed dat daarbij lag vertaald en zachtjes opgelezen. Misschien is Franciscus mijn herder die meeloopt, zoals mijn lieve buurvrouw mij toedichtte….

’Heaven knows’, zal ik maar zeggen.

Nog even over OPA. De meningen verschillen over de betekenis, ik geef er een. OPA is het acroniem voor het Latijnse ‘Ora Pro Animis’ of ‘Orate Pro Animis’, wat ‘bid voor zielen’ betekent. Levenden en overledenen. Mooi toch?

Wat een stad, wat een geschiedenis, wat een rijkdom! Wat een creativiteit en schilder-/beeldhouwkunst. Ik heb vandaag, in het Uffizi, tientallen misschien wel honderden Maria’s met het kindje Jezus gezien, vier daarvan waar zij Hem de borst geeft.
Wat een schatkamer dat Uffizi.

Florence ligt achter mij. Ga de Apennijnen in. Stevig zet ik mijn stokken voor mij neer. Omdat ik, fors stijgend, licht voorover gebogen loop, gutst het zweet van mijn voorhoofd via mijn neus al druppelend op straat. ‘Zo’, denk ik, ‘dat is lekker pittig! Als dat de maatstaf is….’
Ik kijk achterom, mezelf dwingend te blijven genieten ondanks de pittige klim. De beloning is er. Florence ‘aan mijn voeten’. Onder de twee bruggen over de Arno heb ik gelopen.

Theodor van der Velde deelt voor TKKR. zijn belevenissen, zielenroerselen, gedachten tijdens zijn pelgrimstocht van Florence naar Rome.

Op de foto: Florence aan mijn voeten….