Ben Siemerink, hoofdredacteur TKKR
Het T-woord viel, dat was schrikken
Opeens, schijnbaar uit het niets, viel weer eens het T-woord. In een rapport van economen/onderzoekers van de voormalige Boerenleenbank om precies te zijn.
TWENTESTAD.
Dat was schrikken. Nadat het een kleine 20 jaar geleden voor het laatst vakkundig en eendrachtig onder het tapijt was geveegd, werd het woord in Tukkerland angstvallig en al even eendrachtig gemeden.
In de vanuit Rotterdam door Belgen aangestuurde, voorheen regionale courant was de reactie dan ook voorspelbaar. De verslaggever van dienst, die bij de presentatie van het rapport aanwezig was, citeerde in zijn stukje dankbaar de (toevallig?) aanwezige burgemeester van Hengelo, die de suggestie voor het bundelen van de stedelijke krachten met een schouderophalen afdeed.
Vervolgens nam columnist Hakkert alvast een voorschot op de (onderbuik)gevoelens van het Twentse volk: ‘Twente wil één Twente niet. Dus hou er maar over op.’ Omdat ze er ter redactie kennelijk nog niet helemaal zeker van waren dat daarmee de zaak was afgedaan, legde een collega vervolgens in een rubriekje nog eens op kleutertoon stapsgewijs aan de lezertjes uit hoe de verzuchtingen van Hakkert moesten worden geduid. ‘Er is vooral competitie tussen de drie grootste steden onderling én tussen de plattelandsgemeenten en de steden. Daar is in vijftig jaar weinig aan veranderd.’ De oud-burgemeester van Hengelo, die ooit – op grond van gepeild Calimero-sentiment van het volk in de metaalstad – de stekker uit de Dubbelstad trok, mocht de deur definitief in het slot gooien. ‘Die Tubanten zetten die stap nooit.’
Mooi, discussie gesloten. Op naar de volgende hype.
Ik dacht ’t niet. Waarom grijpen we dit voorzetje van de Rabo-economen niet aan om nu eens op een rationele manier een fundamenteel debat te voeren over de toekomst van Twente? Want daar moeten we het natuurlijk wel met elkaar over hebben. Niet blijven hangen in oeverloos gezwatel over de spreekwoordelijke verdeeldheid, waardoor we maar achterom blijven kijken en geen stap vooruit komen, omdat we het er maar niet over eens kunnen worden welke kant we op moeten. Overigens, wie naar Zomergast Floris Alkemade heeft gekeken weet dat je maar één kant op kunt: vooruit!
Daarom, nu eerst met elkaar bepalen wat we met Twente willen in de nabije en wat verdere toekomst. En als we het daar over eens zijn, kunnen we kijken hoe we die toekomst vorm kunnen geven. Is daarvoor een Twentestad nodig? Prima. Kan het op een andere manier, ook goed. Bundeling van bestuurskracht is slechts een middel, geen doel. Wat zou dan het doel kunnen zijn? We zouden bijvoorbeeld met elkaar kunnen afspreken dat we de duurzaamste regio van het land willen worden. En alles wat we hiervoor in huis hebben – en dat is niet gering – in dienst stellen van dit doel. Zo ongeveer, stel ik me voor, is Brainport Eindhoven ook ontstaan. In de regio Eindhoven mogen ze dan de brains hebben, wij hebben niet te klagen over gezond verstand. Dus wat let ons om Greenspot Twente te worden. De regio, die, nationaal en internationaal voorop loopt bij het in de praktijk brengen van de Green Deal van Frans Timmermans.
Laat ik eens een stip op de horizon schetsen. Rond 2030 wordt FC Twente weer landskampioen. Met Greenspot Twente als shirtsponsor. En met die tekst op de borst, naast het trotse Twentse ros, gaan we dan Europa in….
Ben Siemerink
TWENTESTAD.
Dat was schrikken. Nadat het een kleine 20 jaar geleden voor het laatst vakkundig en eendrachtig onder het tapijt was geveegd, werd het woord in Tukkerland angstvallig en al even eendrachtig gemeden.
In de vanuit Rotterdam door Belgen aangestuurde, voorheen regionale courant was de reactie dan ook voorspelbaar. De verslaggever van dienst, die bij de presentatie van het rapport aanwezig was, citeerde in zijn stukje dankbaar de (toevallig?) aanwezige burgemeester van Hengelo, die de suggestie voor het bundelen van de stedelijke krachten met een schouderophalen afdeed.
Vervolgens nam columnist Hakkert alvast een voorschot op de (onderbuik)gevoelens van het Twentse volk: ‘Twente wil één Twente niet. Dus hou er maar over op.’ Omdat ze er ter redactie kennelijk nog niet helemaal zeker van waren dat daarmee de zaak was afgedaan, legde een collega vervolgens in een rubriekje nog eens op kleutertoon stapsgewijs aan de lezertjes uit hoe de verzuchtingen van Hakkert moesten worden geduid. ‘Er is vooral competitie tussen de drie grootste steden onderling én tussen de plattelandsgemeenten en de steden. Daar is in vijftig jaar weinig aan veranderd.’ De oud-burgemeester van Hengelo, die ooit – op grond van gepeild Calimero-sentiment van het volk in de metaalstad – de stekker uit de Dubbelstad trok, mocht de deur definitief in het slot gooien. ‘Die Tubanten zetten die stap nooit.’
Mooi, discussie gesloten. Op naar de volgende hype.
Ik dacht ’t niet. Waarom grijpen we dit voorzetje van de Rabo-economen niet aan om nu eens op een rationele manier een fundamenteel debat te voeren over de toekomst van Twente? Want daar moeten we het natuurlijk wel met elkaar over hebben. Niet blijven hangen in oeverloos gezwatel over de spreekwoordelijke verdeeldheid, waardoor we maar achterom blijven kijken en geen stap vooruit komen, omdat we het er maar niet over eens kunnen worden welke kant we op moeten. Overigens, wie naar Zomergast Floris Alkemade heeft gekeken weet dat je maar één kant op kunt: vooruit!
Daarom, nu eerst met elkaar bepalen wat we met Twente willen in de nabije en wat verdere toekomst. En als we het daar over eens zijn, kunnen we kijken hoe we die toekomst vorm kunnen geven. Is daarvoor een Twentestad nodig? Prima. Kan het op een andere manier, ook goed. Bundeling van bestuurskracht is slechts een middel, geen doel. Wat zou dan het doel kunnen zijn? We zouden bijvoorbeeld met elkaar kunnen afspreken dat we de duurzaamste regio van het land willen worden. En alles wat we hiervoor in huis hebben – en dat is niet gering – in dienst stellen van dit doel. Zo ongeveer, stel ik me voor, is Brainport Eindhoven ook ontstaan. In de regio Eindhoven mogen ze dan de brains hebben, wij hebben niet te klagen over gezond verstand. Dus wat let ons om Greenspot Twente te worden. De regio, die, nationaal en internationaal voorop loopt bij het in de praktijk brengen van de Green Deal van Frans Timmermans.
Laat ik eens een stip op de horizon schetsen. Rond 2030 wordt FC Twente weer landskampioen. Met Greenspot Twente als shirtsponsor. En met die tekst op de borst, naast het trotse Twentse ros, gaan we dan Europa in….
Ben Siemerink
