Ben Siemerink, hoofdredacteur TKKR
Op naar 2050, dan ben ik nog maar 2 jaar ouder dan de queen
Zoals dat gaat op zekere leeftijd, daalde het besef langzaam in. Een dag nadat queen Elizabeth – althans in fysieke zin – sterfelijk bleek, tikte ik de 70 aan. Precies het aantal jaren dat zij in het langzaam eroderende Britse Rijk de boel bij elkaar probeerde te houden.
Nou ja, precies. Toen haar op 7 februari 1952, na het verscheiden van haar vader George VI, plots de troon ten deel viel, verkeerde ik nog in een pril embryonaal stadium. Dus, formeel was Elizabeth al zo’n acht maanden koningin toen ik ter wereld kwam.
Hoe nu moet ik mijn 70 levensjaren zien, afgezet tegen de regeerperiode van de queen? Als een nieuw begin? Of het begin van het einde? Da’s maar net hoe je in ’t leven staat. Is voor jou het glas half vol, of half leeg? Ik neig naar het eerste. Zo was ik mij er in de aanloop naar mijn 70ste verjaardag steeds meer van bewust dat ik, Deo volente, ouder zou worden dan mijn vader. Hij stierf in 1995, twee dagen voor mijn 43ste verjaardag, op 69-jarige leeftijd. Op een moment dat hij het, na een leven van hard werken, eindelijk wat rustiger aan kon doen.
Destijds stond ik daar niet zo bij stil, maar een kleine 30 jaar later voel ik het als een dure plicht om iets te maken van elke dag, elke maand, elk jaar die ik langer leef dan mijn vader gegeven was.
Mijn vader mocht maar 69 worden, de queen werd 96. Dat zal wel toeval zijn. Maar, als ik het gemiddelde neem van die twee leeftijden, zit er voor mij nog van alles in het vat, nu ik die lastige klip van 69 succesvol heb omzeild. Ik spiegel me maar even aan Charles, die als 73-jarige pensionado begint aan de carrià¨re, waarop hij zich een leven lang heeft kunnen voorbereiden.
Op het moment dat ik dit stukje tik, luister ik met een half oor naar de reportageserie ’50-plussers en de arbeidsmarkt’ op de radio. Waarbij ik opvang dat het bereiken van die leeftijd voor veel werkgevers vaak zoveel betekent als: Voor ons ben je niet meer zinvol. Even later geeft een neuroloog tips hoe 50-plussers het ‘verval van de hersenen’ kunnen tegengaan. Dat kan met de schijf van de 5 V’s. Eén van die V’s is je leven Verrijken door uit je comfortzone te gaan en nieuwe, inspirerende dingen te doen. Op de radio zegt de neuroloog het zo: Doe wat vaker wat anders. En dan niet een paar keer, maar honderd keer.
Kijk, dat zijn tips waar je iets mee kunt als 50-plusser en zeker als 70-plusser. Ik zou daar als ervaringsdeskundige nog een tip aan toe willen voegen: Naarmate je ouder wordt, is het beter vooruit te kijken dan in het verleden te blijven hangen. Dat prikkelt je fantasie en dus je hersenen. Ik weet dat omdat ik met TKKR betrokken ben bij Panorama Twente 2050, een aanzet tot een dialoog over de toekomst van onze regio. Samen met anderen nadenken over hoe Twente er idealiter in 2050 uit zou moeten zien. In de wetenschap dat je dat jaartal zelf naar alle waarschijnlijkheid niet zult mee maken. Hoewel…In 2050 zou ik 98 worden. Da’s maar twee jaar ouder dan queen Elizabeth….
Moedig voorwaarts!
Nou ja, precies. Toen haar op 7 februari 1952, na het verscheiden van haar vader George VI, plots de troon ten deel viel, verkeerde ik nog in een pril embryonaal stadium. Dus, formeel was Elizabeth al zo’n acht maanden koningin toen ik ter wereld kwam.
Hoe nu moet ik mijn 70 levensjaren zien, afgezet tegen de regeerperiode van de queen? Als een nieuw begin? Of het begin van het einde? Da’s maar net hoe je in ’t leven staat. Is voor jou het glas half vol, of half leeg? Ik neig naar het eerste. Zo was ik mij er in de aanloop naar mijn 70ste verjaardag steeds meer van bewust dat ik, Deo volente, ouder zou worden dan mijn vader. Hij stierf in 1995, twee dagen voor mijn 43ste verjaardag, op 69-jarige leeftijd. Op een moment dat hij het, na een leven van hard werken, eindelijk wat rustiger aan kon doen.
Destijds stond ik daar niet zo bij stil, maar een kleine 30 jaar later voel ik het als een dure plicht om iets te maken van elke dag, elke maand, elk jaar die ik langer leef dan mijn vader gegeven was.
Mijn vader mocht maar 69 worden, de queen werd 96. Dat zal wel toeval zijn. Maar, als ik het gemiddelde neem van die twee leeftijden, zit er voor mij nog van alles in het vat, nu ik die lastige klip van 69 succesvol heb omzeild. Ik spiegel me maar even aan Charles, die als 73-jarige pensionado begint aan de carrià¨re, waarop hij zich een leven lang heeft kunnen voorbereiden.
Op het moment dat ik dit stukje tik, luister ik met een half oor naar de reportageserie ’50-plussers en de arbeidsmarkt’ op de radio. Waarbij ik opvang dat het bereiken van die leeftijd voor veel werkgevers vaak zoveel betekent als: Voor ons ben je niet meer zinvol. Even later geeft een neuroloog tips hoe 50-plussers het ‘verval van de hersenen’ kunnen tegengaan. Dat kan met de schijf van de 5 V’s. Eén van die V’s is je leven Verrijken door uit je comfortzone te gaan en nieuwe, inspirerende dingen te doen. Op de radio zegt de neuroloog het zo: Doe wat vaker wat anders. En dan niet een paar keer, maar honderd keer.
Kijk, dat zijn tips waar je iets mee kunt als 50-plusser en zeker als 70-plusser. Ik zou daar als ervaringsdeskundige nog een tip aan toe willen voegen: Naarmate je ouder wordt, is het beter vooruit te kijken dan in het verleden te blijven hangen. Dat prikkelt je fantasie en dus je hersenen. Ik weet dat omdat ik met TKKR betrokken ben bij Panorama Twente 2050, een aanzet tot een dialoog over de toekomst van onze regio. Samen met anderen nadenken over hoe Twente er idealiter in 2050 uit zou moeten zien. In de wetenschap dat je dat jaartal zelf naar alle waarschijnlijkheid niet zult mee maken. Hoewel…In 2050 zou ik 98 worden. Da’s maar twee jaar ouder dan queen Elizabeth….
Moedig voorwaarts!
