Ben Siemerink, hoofdredacteur TKKR
Zijn de eieren waarop je loopt eigenlijk wel OK?
Vanwege het bereiken van een zekere leeftijd hebben we binnenkort een feestje buitenshuis. Daar hadden we ’t over, op bezoek bij goede vrienden. Maar het ging ook over de omgekeerde nationale driekleur, die een alsmaar groeiende lading broeierige onderbuikgevoelens lijkt te dekken. En, zoals het gaat in dit soort gesprekken, kwamen die twee dingen opeens bij elkaar.
‘Als we op de blokjes kaas nou eens prikkertjes met de omgekeerde vlag doen’, opperde ik bij wijze van grap.
Ja, lachen!
Weer thuis kwam er al snel een Facebook-bericht voorbij van diezelfde vrienden met een foto van een verjaardagsfeestje met een schaal met blokjes kaas met omgekeerde vlaggetjes.
Bleek afkomstig van De Speld. Mijn favoriete bron van betrouwbaar nieuws. Het bericht van De Speld ging over een verjaardag, die volledig ontspoort omdat een neef prikkers met omgekeerde vlaggetjes op de kaasblokjes heeft gestoken.
Dat zette me aan denken.
Kunnen we ons in deze gepolariseerde tijden van woke en wappies nog wel een onschuldige grap permitteren? Werkt humor nog? Wordt ironie nog wel begrepen? Kan satire nog? Moet De Speld niet gecanceld worden?
Kun je eigenlijk nog wel een feestje geven, waarbij je niet voortdurend op eieren moet lopen omdat je bang bent dat een goede buur of verre vriend zich hardop afvraagt of die eieren wel afkomstig zijn van uitloopkippen?
Wat moet je schenken? Bier, wijn? Tuurlijk. Liefst uit de buurt, want, korte keten! Maar niet te veel. Immers, kinderen en dronken mensen spreken de waarheid. En die is tegenwoordig vaak ver te zoeken. Neem nou de stikstofcrisis. Waarom zouden we 36 gerenommeerde wetenschappers eerder geloven dan twee gepensioneerde vakbroeders, die door D66 zijn gecanceld? En waarom zou je niet aan wetenschappers mogen twijfelen? Die zeggen toch zelf dat wetenschap ten diepste twijfel is? Nou dan! En waarom mag Caroline dat dan niet zeggen?! Nou?!
Wat doen we trouwens met de hapjes? Ook het liefst uit de buurt, zolang het maar geen blokjes kaas zijn met een vlaggetje. Omgekeerd of niet. Ook met de driekleur met het rood boven maak je een statement. Oh, jij steunt, nota bene als boerenzoon, de boeren niet?!
En hapjes met vlees? Kan dat eigenlijk nog wel? Als we de nieuwe campagne van de vleessector onder het motto ‘Nederland Vleesland’ mogen geloven kan dat wel degelijk. Sterker nog, ’t moet. Zoals melk ooit moest. Van de veehouderij. Dankzij die campagne krijgen we eindelijk weer ‘eerlijke informatie’ over vlees. Bijvoorbeeld, dat 94 procent van de Nederlandse bevolking nog altijd vlees eet en dat het dus met de zogenaamde opmars van die rare vleesvervangers best wel meevalt. En kunnen die bleke vega jongens en meisjes nu ook eens ophouden met hun oorspronkelijke-bewoners-van-Amerika-verhalen over de totstandkoming van een eerlijk stukje vlees op tafel? Twee zwembaden met water nodig voor 1 kilo rundvlees?! Onzin! Tuurlijk, er is wel water nodig, maar dat is regenwater. En dat is helemaal niet erg…
Ik hoop dat we voor we ons feestje houden nog wat regen krijgen. Moet er niet aan denken, dat iemand begint over het sproeien van de tuin in tijden van waterschaarste. Of, erger nog, dat er iemand komt met een zwembad in de tuin…
‘Als we op de blokjes kaas nou eens prikkertjes met de omgekeerde vlag doen’, opperde ik bij wijze van grap.
Ja, lachen!
Weer thuis kwam er al snel een Facebook-bericht voorbij van diezelfde vrienden met een foto van een verjaardagsfeestje met een schaal met blokjes kaas met omgekeerde vlaggetjes.
Bleek afkomstig van De Speld. Mijn favoriete bron van betrouwbaar nieuws. Het bericht van De Speld ging over een verjaardag, die volledig ontspoort omdat een neef prikkers met omgekeerde vlaggetjes op de kaasblokjes heeft gestoken.
Dat zette me aan denken.
Kunnen we ons in deze gepolariseerde tijden van woke en wappies nog wel een onschuldige grap permitteren? Werkt humor nog? Wordt ironie nog wel begrepen? Kan satire nog? Moet De Speld niet gecanceld worden?
Kun je eigenlijk nog wel een feestje geven, waarbij je niet voortdurend op eieren moet lopen omdat je bang bent dat een goede buur of verre vriend zich hardop afvraagt of die eieren wel afkomstig zijn van uitloopkippen?
Wat moet je schenken? Bier, wijn? Tuurlijk. Liefst uit de buurt, want, korte keten! Maar niet te veel. Immers, kinderen en dronken mensen spreken de waarheid. En die is tegenwoordig vaak ver te zoeken. Neem nou de stikstofcrisis. Waarom zouden we 36 gerenommeerde wetenschappers eerder geloven dan twee gepensioneerde vakbroeders, die door D66 zijn gecanceld? En waarom zou je niet aan wetenschappers mogen twijfelen? Die zeggen toch zelf dat wetenschap ten diepste twijfel is? Nou dan! En waarom mag Caroline dat dan niet zeggen?! Nou?!
Wat doen we trouwens met de hapjes? Ook het liefst uit de buurt, zolang het maar geen blokjes kaas zijn met een vlaggetje. Omgekeerd of niet. Ook met de driekleur met het rood boven maak je een statement. Oh, jij steunt, nota bene als boerenzoon, de boeren niet?!
En hapjes met vlees? Kan dat eigenlijk nog wel? Als we de nieuwe campagne van de vleessector onder het motto ‘Nederland Vleesland’ mogen geloven kan dat wel degelijk. Sterker nog, ’t moet. Zoals melk ooit moest. Van de veehouderij. Dankzij die campagne krijgen we eindelijk weer ‘eerlijke informatie’ over vlees. Bijvoorbeeld, dat 94 procent van de Nederlandse bevolking nog altijd vlees eet en dat het dus met de zogenaamde opmars van die rare vleesvervangers best wel meevalt. En kunnen die bleke vega jongens en meisjes nu ook eens ophouden met hun oorspronkelijke-bewoners-van-Amerika-verhalen over de totstandkoming van een eerlijk stukje vlees op tafel? Twee zwembaden met water nodig voor 1 kilo rundvlees?! Onzin! Tuurlijk, er is wel water nodig, maar dat is regenwater. En dat is helemaal niet erg…
Ik hoop dat we voor we ons feestje houden nog wat regen krijgen. Moet er niet aan denken, dat iemand begint over het sproeien van de tuin in tijden van waterschaarste. Of, erger nog, dat er iemand komt met een zwembad in de tuin…
