Ben Siemerink, hoofdredacteur TKKR
Tijd is rijp voor Vrije Republiek Twente
Het is met de nodige aarzeling dat ik het hier te berde breng, maar recente ontwikkelingen in de wereld van politiek en bestuur – nationaal, provinciaal, regionaal en lokaal – laten me geen andere keuze. Wordt het geen tijd, dat we ons gaan afscheiden? Als regio Twente, bedoel ik. Zeker, er bestaat al een Vrije Republiek Twente, maar dat is een clubje dat zichzelf niet al te serieus neemt, dus de vraag is of wij dat dan wel moeten doen. Daarom pleit ik hier – zonder een spoor van ironie – voor een echte Vrije Republiek Twente.
Hoe heeft het zover kunnen komen? Welaan, ik hoef niet uit te leggen dat het vertrouwen in de lieden die ons vanonder de Haagse kaasstolp voortdurend een rad voor de ogen draaien inmiddels tot ver onder het nulpunt is gedaald. Om het maar eufemistisch te zeggen. Maar afgelopen week werd nog eens weer pijnlijk duidelijk hoezeer de totaal verziekte bestuurscultuur doorwoekert tot in de haarvaten van onze samenleving. Ik doel natuurlijk op de wijze waarop een waarnemend burgemeester voor Enschede op het pluche werd gezet. Het was al opmerkelijk dat voor die tijdelijke functie het oog viel op uitgerekend een vanwege een integriteitskwestie afgetreden Commissaris van de Koning van uitgerekend de provincie die van integriteitskwesties aan elkaar hangt. Nog opmerkelijker was het hoe ‘onze’ CdK op slinkse wijze het aangeschoten bestuurlijk wild uit Limburg de gelegenheid bood in revalidatiecentrum Enschede de wonden te likken. Hij deed dat namelijk door doelbewust de bevoegd minister – middels een appje – pas te informeren over de benoeming toen het al te laat was. Dit alles na een achterkameronderonsje met (volgens de regionale courant) twaalf van de dertien (!) Enschedese fractievoorzitters. Die twaalf vonden het allemaal prima en hadden (nog steeds volgens genoemde regionale courant) de CdK ook niet kritisch bevraagd over de beoogd waarnemer met een integriteitsvlekje.
Van die dingen, ja, zou kritisch AVRO-lid Cor van der Laak zeggen. Anders gezegd, tijd voor een grote schoonmaak. De bezem er door! En waarom zouden we daarmee niet in Twente beginnen? Ligt zelfs heel erg voor de hand. We hebben immers Pieter Omtzigt. En zijn thuisland Twente is natuurlijk een mooi, overzichtelijk gebied om zijn bestuurlijke revolutie te beginnen. Zeker omdat hij zegt zichzelf te hebben voorgenomen er na zijn gedwongen time out niet meteen weer full swing en met gestrekt been in te kleunen in de landelijke politieke arena. Kortom, Pieter for president van de Vrije Republiek Twente. Zijn vrouw Ayfer als first lady, waarom niet?
Er blijven natuurlijk nog wel wat vraagjes. Bijvoorbeeld, kan Enschede wel de hoofdstad worden van de Vrije Republiek? Moeten we de grenzen laten bewaken door de Farmers Defence Force? Maar, misschien nog wel belangrijker, wat doen we met plucheplakker Ank Bijleveld? Een plekje in de regering Omtzigt lijkt me niet voor de hand te liggen. Functie elders, dus. Ik pleit wel voor een ruimhartig gedoogbeleid voor representanten van de Oude Politiek, zodat ze in de Hof van Twente kan blijven wonen.
Ben Siemerink
Hoe heeft het zover kunnen komen? Welaan, ik hoef niet uit te leggen dat het vertrouwen in de lieden die ons vanonder de Haagse kaasstolp voortdurend een rad voor de ogen draaien inmiddels tot ver onder het nulpunt is gedaald. Om het maar eufemistisch te zeggen. Maar afgelopen week werd nog eens weer pijnlijk duidelijk hoezeer de totaal verziekte bestuurscultuur doorwoekert tot in de haarvaten van onze samenleving. Ik doel natuurlijk op de wijze waarop een waarnemend burgemeester voor Enschede op het pluche werd gezet. Het was al opmerkelijk dat voor die tijdelijke functie het oog viel op uitgerekend een vanwege een integriteitskwestie afgetreden Commissaris van de Koning van uitgerekend de provincie die van integriteitskwesties aan elkaar hangt. Nog opmerkelijker was het hoe ‘onze’ CdK op slinkse wijze het aangeschoten bestuurlijk wild uit Limburg de gelegenheid bood in revalidatiecentrum Enschede de wonden te likken. Hij deed dat namelijk door doelbewust de bevoegd minister – middels een appje – pas te informeren over de benoeming toen het al te laat was. Dit alles na een achterkameronderonsje met (volgens de regionale courant) twaalf van de dertien (!) Enschedese fractievoorzitters. Die twaalf vonden het allemaal prima en hadden (nog steeds volgens genoemde regionale courant) de CdK ook niet kritisch bevraagd over de beoogd waarnemer met een integriteitsvlekje.
Van die dingen, ja, zou kritisch AVRO-lid Cor van der Laak zeggen. Anders gezegd, tijd voor een grote schoonmaak. De bezem er door! En waarom zouden we daarmee niet in Twente beginnen? Ligt zelfs heel erg voor de hand. We hebben immers Pieter Omtzigt. En zijn thuisland Twente is natuurlijk een mooi, overzichtelijk gebied om zijn bestuurlijke revolutie te beginnen. Zeker omdat hij zegt zichzelf te hebben voorgenomen er na zijn gedwongen time out niet meteen weer full swing en met gestrekt been in te kleunen in de landelijke politieke arena. Kortom, Pieter for president van de Vrije Republiek Twente. Zijn vrouw Ayfer als first lady, waarom niet?
Er blijven natuurlijk nog wel wat vraagjes. Bijvoorbeeld, kan Enschede wel de hoofdstad worden van de Vrije Republiek? Moeten we de grenzen laten bewaken door de Farmers Defence Force? Maar, misschien nog wel belangrijker, wat doen we met plucheplakker Ank Bijleveld? Een plekje in de regering Omtzigt lijkt me niet voor de hand te liggen. Functie elders, dus. Ik pleit wel voor een ruimhartig gedoogbeleid voor representanten van de Oude Politiek, zodat ze in de Hof van Twente kan blijven wonen.
Ben Siemerink
