Ben Siemerink, hoofdredacteur TKKR
Wat moet er nu naar Hoogland worden vernoemd?
Het had zo mooi kunnen zijn. Café Van Egmond aan de Kleine Houtstraat in Haarlem – vernoemd naar Jacques van Egmond, winnaar van Olympisch goud op de 1000 meter sprint in 1932 in Los Angeles – zou worden omgedoopt in Café Hoogland. Vernoemd naar Jeffrey Hoogland. Uit Nijverdal. Maar ja, uiteindelijk kwam onze spierbundel uit Nijverdal een half fietswiel te kort op zijn trainingsmaatje en fietsende sportschool Harry Lavreysen. Uit Luyksgestel. Nu gaat dat café in Haarlem dus Café Lavreysen heten. En wordt Luykgestel op de kaart gezet. In plaats van Nijverdal. We – ik bedoel, wij Tukkers – waren er zo dichtbij! Dat onbetaalbare stukje onvervalste Twente-promotie. Jeffrey, die, met zijn gouden medaille en zijn ouders uit Nijverdal, op z’n laatste krachten van talkshow naar talkshow hopt om zijn verhaal te doen. Dat Jeffrey allang niet meer in Nijverdal woont, maar in Apeldoorn (dichtbij de wielerbaan), zou er helemaal niet meer toe doen. Want, goud!
Maar ja, dat halve fietswiel. Nu kan zelfs het feit dat z’n vriendin Shanne Braspennincx goud won het zilver van Jeffrey geen gouden randje bezorgen. Want Shanne is geboren in Turnhout. Da’s in België. En Shanne mag dan samenwonen met Jeffrey, dat is in Apeldoorn, niet in Nijverdal. Maar zelfs als Jeffrey met Shanne zou trouwen en ze zich samen zouden vestigen op oale groond, dan nog zou dat goud van Shanne niet afstralen op haar echtgenoot. Want in Twente geldt nog altijd: aangetrouwd wordt nooit eigen.
Van de andere kant, wanneer je als lid van Team NL olympisch goud wint, dan maakt het helemaal niet uit waar je vandaan komt. Neem Sifan Hassan. Die komt uit Ethiopië; niet echt bij de deur. Ze werd, nadat ze door haar moeder op het vliegtuig werd gezet, als vluchteling liefdevol opgenomen in Leeuwarden en later in Eindhoven, waar ze zich al snel ontpopte als een ongekend hardlooptalent. Geen van beide steden kan overigens claimen de thuisbasis te zijn van Hassan, want Sifan is een onafhankelijke geest, die niet echt hecht aan plekken of mensen. Nadat ze in 2013 de Nederlandse nationaliteit verwierf, rent Sifan wel in het oranje onder de nationale driekleur en is ze dus van ‘ons’. Dat komt nu in Tokio goed uit, want ze draagt in haar eentje natuurlijk flink bij aan ‘onze’ medaillespiegel. Dat haar steenkolen-Nederlands na afloop van een race ondertiteld moet worden, nemen we voor lief. Evenals het feit dat ze inmiddels alweer een tijdje in de VS woont en traint. Geen probleem. Zolang Sifan zich maar in de Nederlandse driekleur hult na weer een gewonnen race.
Kunnen we hier misschien toch nog een graantje meepikken van de successen van Sifan? Ik zie wel mogelijkheden. Liep Hassan in Hengelo immers niet nog onlangs een wereldrecord tijdens de FBK Games? Maar ja, misschien is ’t nog een tikkeltje vroeg om de naamgever van die Games (Fanny Blankers Koen) te vervangen door Sifan Hassan. Immers, de vliegende huisvrouw won tijdens de Spelen van 1948 in Londen maar liefst vier keer goud. Daar is Sifan – met alle respect – nog lang niet aan toe. Daar staat tegenover, Fanny liep – bij mijn beste weten – nooit in Hengelo.
Intussen is de grote vraag hoe Nijverdal het zilver van Jeffrey Hoogland kan verzilveren. Dat zal nog niet meevallen. In Oldenzaal werd een viaduct naar Hennie Kuiper vernoemd en Sanne Wevers kreeg – na lang ambtelijk en bestuurlijk getouwtrek - een rotonde. Maar ja, die wonnen allebei goud….
Ben Siemerink
Maar ja, dat halve fietswiel. Nu kan zelfs het feit dat z’n vriendin Shanne Braspennincx goud won het zilver van Jeffrey geen gouden randje bezorgen. Want Shanne is geboren in Turnhout. Da’s in België. En Shanne mag dan samenwonen met Jeffrey, dat is in Apeldoorn, niet in Nijverdal. Maar zelfs als Jeffrey met Shanne zou trouwen en ze zich samen zouden vestigen op oale groond, dan nog zou dat goud van Shanne niet afstralen op haar echtgenoot. Want in Twente geldt nog altijd: aangetrouwd wordt nooit eigen.
Van de andere kant, wanneer je als lid van Team NL olympisch goud wint, dan maakt het helemaal niet uit waar je vandaan komt. Neem Sifan Hassan. Die komt uit Ethiopië; niet echt bij de deur. Ze werd, nadat ze door haar moeder op het vliegtuig werd gezet, als vluchteling liefdevol opgenomen in Leeuwarden en later in Eindhoven, waar ze zich al snel ontpopte als een ongekend hardlooptalent. Geen van beide steden kan overigens claimen de thuisbasis te zijn van Hassan, want Sifan is een onafhankelijke geest, die niet echt hecht aan plekken of mensen. Nadat ze in 2013 de Nederlandse nationaliteit verwierf, rent Sifan wel in het oranje onder de nationale driekleur en is ze dus van ‘ons’. Dat komt nu in Tokio goed uit, want ze draagt in haar eentje natuurlijk flink bij aan ‘onze’ medaillespiegel. Dat haar steenkolen-Nederlands na afloop van een race ondertiteld moet worden, nemen we voor lief. Evenals het feit dat ze inmiddels alweer een tijdje in de VS woont en traint. Geen probleem. Zolang Sifan zich maar in de Nederlandse driekleur hult na weer een gewonnen race.
Kunnen we hier misschien toch nog een graantje meepikken van de successen van Sifan? Ik zie wel mogelijkheden. Liep Hassan in Hengelo immers niet nog onlangs een wereldrecord tijdens de FBK Games? Maar ja, misschien is ’t nog een tikkeltje vroeg om de naamgever van die Games (Fanny Blankers Koen) te vervangen door Sifan Hassan. Immers, de vliegende huisvrouw won tijdens de Spelen van 1948 in Londen maar liefst vier keer goud. Daar is Sifan – met alle respect – nog lang niet aan toe. Daar staat tegenover, Fanny liep – bij mijn beste weten – nooit in Hengelo.
Intussen is de grote vraag hoe Nijverdal het zilver van Jeffrey Hoogland kan verzilveren. Dat zal nog niet meevallen. In Oldenzaal werd een viaduct naar Hennie Kuiper vernoemd en Sanne Wevers kreeg – na lang ambtelijk en bestuurlijk getouwtrek - een rotonde. Maar ja, die wonnen allebei goud….
Ben Siemerink
